Na de chaotische bevrijdingstijd gaat de Nederlandse competitie in de zomer van 1945 weer van start. De vereniging "Het Tilburgsch Sportpark" heeft geen geld om het zwaar gehavende complex op te knappen. In 1946 koopt de gemeente Tilburg het sportpark en bouwt een nieuwe accommodatie. Behalve een stadion met een voetbalveld en atletiekbaan bevat het sportcomplex ook tennisbanen en sportvelden. In 1948 vindt de opening plaats met een wedstrijd tussen een Tilburgs en Surinaams elf tal. Het stadion is dan nog niet af. Pas in 1957 wordt het geheel voltooid met een hoofdtribune en ontvangstruimten. Tijdens de bouw speelt Willem II één seizoen zijn wedstrijden op het terrein van stadgenoot NOAD.
Willem II maakt een gouden tijd door, mede dankzij trainer Dr. Frantisek Fadrhonc, die de club in de periode 1949-1956 coacht. In het seizoen 1951-1952 wordt Willem II voor de tweede keer kampioen van Nederland. De beslissing in de kampioenscompetitie valt op 16 juni 1952 wanneer de tricolores in Amsterdam in het Olympisch Stadion Ajax met 1-2 verslaan. Willem II blijft in de kampioenscompetitie niet alleen ongeslagen, maar ook zonder puntverlies, daarmee zorgend voor een unicum in de Nederlandse voetbalhistorie. De succesvolle Willem II-formatie bestaat uit: Cees Botermans, Janus Wagener, Piet van Beers, Jef Mertens, Frans van Loon, Rinus Formannoy, Jo Mommers, Piet de Jong, Sjel de Bruyckere, Jan van Roessel en Toon Becx, met Gerrit Verreyt als vaste invaller.
Het kampioenselftal uit het seizoen 1954-1955.
Aan het eind van het seizoen 1954/'55 vormen de vier afdelingskampioenen een Brabants kwartet. EVV Eindhoven, NAC, PSV en Willem II strijden in de kampioenscompetitie om de landstitel, die uiteindelijk door Willem II wordt behaald. De derde in de historie van de club. De spelers die voor dit succes zorgen, zijn: Chris Feijt, Jan Smolders, Jo Mommers (in de kampioenscompetitie vanwege een beenbreuk vervangen door Piet van Bladel), Rinus Formannoy, Frans van Loon, Piet van Beers, Piet de Jong, Sjel de Bruyckere, Jan van Roessel, Jan Brooijmans en Toon Becx.
Bericht delen