Afgelopen weekend vond de boekpublicatie plaats van ‘Een leven lang Willem II’, de biografie van Peter Année. Al 75 jaar lid van onze club en tot op de dag van vandaag actief betrokken bij het reilen en zeilen aan de Goirleseweg. Maar gevraagd naar zijn hobby’s noemt hij opera en filosofie als favoriete tijdsbesteding. Niet Willem II. Dat is geen hobby maar een levensbestemming. 

Mijn persoonlijk debuut als Willem II-reporter was meteen legendarisch. Samen met de clubnestor mocht ik op 8 november 2009 de uitwedstrijd tegen NAC Breda verslaan. Het kopje koffie voorafgaand aan de wedstrijd bleef onaangeroerd. Peter, wars van koetjes en kalfjes, wilde meteen aan de slag. Geen tijd voor smalltalk, er moest gewerkt worden. 

Vanaf de Bredase perstribune zagen we Willem II in de eerste helft hopeloos ten onder gaan. Bij rust stond het 4-0 voor de thuisclub. ‘En toch heb ik genoten van het spel van NAC’, hoorde ik Peter zeggen terwijl ik met ingehouden woede mijn stukje probeerde in te tikken. Sportiviteit en respect voor de tegenstander, het lijken waarden uit lang vervlogen tijden. Maar voor de 84-jarige Peter Année zijn het belangrijke pijlers in zijn leven lang Willem II. Ik moest het aan den lijve ondervinden, op die inktzwarte zondagmiddag in Breda. 

Met ‘Een leven lang Willem II’ heeft  auteur Thomas Rensen het rijke voetballeven van Peter Année chronologisch gebundeld. Ook Peters hang naar ‘de feiten’ en zijn plichtsbesef zijn erin opgenomen. Wedstrijden worden gedegen voorbereid. Zo ging hij ooit naar restaurant I-Pin-Ke om zijn Chinees bij te spijkeren. Om als stadionspeaker goed voor de dag te komen tijdens Nederland - China. 

Met dezelfde bezieling staffelt hij op de perstribune het verloop van iedere thuiswedstrijd. Geen corner of vrije trap die aan zijn aandacht ontsnapt. En met het spelregelboekje, altijd paraat in de binnenzak van zijn jasje, kan hij je na de wedstrijd soms letterlijk om de oren slaan. 

Sportiviteit, respect en plichtsbesef zijn kreten die het afgelopen weekend vielen om Peters leven lang Willem II te beschrijven. Maar het is toch vooral die ene zin uit het clublied die zijn Willem II-bestaan kenmerken: ‘Denk aan je roem en glorie, denk aan de vriendschapsband’! 

Ross