Wie een paar maanden geleden had voorspeld dat Willem II het seizoen 2017-2018 zou afsluiten op de dertiende plaats met een puntentotaal van 37 zou waarschijnlijk voor gek zijn verklaard. Toch konden we deze voetbaljaargang nog op een ontspannen manier afsluiten. De rekenmachine was afgelopen zondag niet echt meer nodig, al waren er nog wat extra euro’s te verdienen. Het werd een mooie zondag met een prachtig afscheid van spelers die we zo graag nog wat langer in het rood-wit blauw hadden gezien.



We sloten een bewogen seizoen af, een seizoen met diepe dalen, maar gelukkig ook met hoge toppen. Voor het rood-wit-blauwe supportersleger werd het een achtbaan van emoties. De valse seizoenstart baarde meteen al zorgen en de ene zware blessure na de andere maakte het er niet makkelijker op om de gevarenzone te verlaten. Het bereiken van de halve finale van het bekertoernooi was prachtig, maar het degradatiespook waarde nog steeds rond aan de Goirleseweg. ‘Het zal toch niet’, dacht ik menigmaal als ik de stand en het resterende programma bekeek. Een leeg stadion in de beslissende fase van het seizoen dreigde na een even onverantwoorde als zinloze actie van enkelingen die alle regels aan hun laars menen te kunnen lappen. Nee het begon er steeds donkerder uit te zien, ook al omdat het voetbal van de Tricolores er allesbehalve beter op werd. 



Over wat er daarna gebeurde is al genoeg gezegd en geschreven. Een nieuw gezicht voor de groep en de wereld zag er plotsklaps heel anders uit. De gedenkwaardige wedstrijd tegen landskampioen PSV zorgde voor een kentering die zelfs de grootste optimist niet voor mogelijk had gehouden. Het leek wel alsof alle puzzelstukjes die avond als door een wonder op hun plaats vielen en ook in de weken daarna viel zowat elk kwartje de goede kant op. Soms zijn dingen niet helemaal te verklaren. Duidelijk is wel dat spelers en staf net op tijd het goede spoor vonden. De opluchting was dan ook enorm toen alle seinen op veilig stonden. We konden op een zonovergoten zondag toch nog afsluiten met een bescheiden feestje. 



Op the day after richten we het vizier alweer op volgend seizoen. Supporters verlengen hun seizoenkaart en voor de clubleiding is er nog een berg werk aan de winkel. Veel ‘sterkhouders’ verlaten de club. Een nieuwe puzzel moet opgelost worden. Dat lukt het beste als je dat met beleid doet, zo heb ik geleerd.  Ik wens onze directie en onze nieuwe trainer Adrie Koster daarbij veel wijsheid.  We gaan zien en vooral meemaken. Want ik ben er weer bij. U ook? 



Bierland