In de zomerstop is de term komkommertijd een understatement voor de voetballiefhebber. Als supporter val je in het welbekende ‘zwarte gat’, eigenlijk net zo iets als datgene wat menig topsporter na zijn carrière schijnt te overkomen.
Een plaatselijk dagblad zonder katern met voorbeschouwingen, voetbalverslagen, of vlijmscherpe wedstrijdanalyses. Televisiezenders zonder grasgroen scherm of betweterige analisten en clubs die plots zo gesloten zijn als een oester. Ineens lijk je als fan er niet meer toe te doen. Het blijft toch een jaarlijks terugkerend raar fenomeen. Het is eigenlijk net zoiets als naar het WK voetbal kijken zonder dat ons eigen ‘Oranje’ meespeelt. Je mist iets! Een buitenstaander kan zich ons zwarte gat nauwelijks voorstellen, maar zonder ons speeltje zijn wij voetballiefhebbers wel zeer ernstig beperkt.
Uiteraard kunnen ook wij uitwijken naar de Giro en/of de Tour de France. Maar ja, de winnaar wordt over korte tijd toch weer uit zijn overwinningshempje gehesen omdat is gebleken dat hij zich stiekem te goed heeft gedaan aan de snoeppot die doping heet. Moeten we uit ellende dan toch maar gaan kijken naar al dat gekreun op die zogenaamde heilige grond van Wimbledon, waar menig tennisster als een gillend speenvarken het aantal decibellen naar ongekende hoogtes doet stijgen. Ik begin er zo stilletjes aan achter te komen dat ik misschien wel een soort van verslaving heb, zoals een roker zijn nicotine en een drankorgel zijn alcohol binnen “moet” krijgen, heb ik gewoon mijn portie Willem II nodig.
Toch heeft de zomerstop ook zijn charmes, al jaren is het bij Willem II ‘n soort van Sinterklaastijd waarbij we met z’n allen zowat wekelijks een nieuwe speler mogen uitpakken. De verwachtingen zullen weer buitenproportioneel hoog oplopen en de wenkbrauwen misschien soms bedenkelijk gefronst. Ik krijg het echter Spaans benauwd nu vrouwlief heeft ontdekt dat ik plots haast verdrink in een zee van tijd, en zij mij, alsof ik Jozef van Nazareth de timmerman zelve ben, aanhoudend terroriseert met allerlei onnodig kluswerk. Heren, wees dus gewaarschuwd!
Voor mij is het aftellen allang begonnen, nog een weekje of tien/elf voor de ‘echte’ competitie weer begint en dan zit ik weer gelukzalig en overlopend van vertrouwen op mijn vaste stek in het Koning Willem II stadion te genieten van onze vernieuwde Tricolores.
Sooike
Bericht delen