Je hebt seizoenen die als een nachtkaars uitgaan. Er zijn ook seizoenen waar je geen genoeg van kunt krijgen. Dit is er zo eentje. Na de winterstop hebben onze stoere kerels de weg omhoog gevonden. Daar was geen schokeffect voor nodig, in tegenstelling tot andere clubs die er wel op gokten dat een frisse wind het verschil zou maken.  

In Tilburg is eerder sprake van een Schokker-effect. Met Harkemase Boys knikkerde de Friese cultheld Oebele Schokker ons ooit uit de beker. In die tijd lieten de Tricolores zich wel vaker ringeloren door een stelletje goedwillende amateurs. Na de Hel van Harkema volgde het Echec van Excelsior ’31. Het Drama van Deltasport completeerde de treurigstemmende trilogie. 

Willem II als het lachertje van het nationale bekertoernooi werd zowat een jaarlijks terugkerend fenomeen. Oebele ‘Oepie’ Schokker stond symbool voor het moeizame  huwelijk dat de Tricolores destijds met bekervoetbal onderhielden. Een huis-tuin-en-keuken-voetballer gezegend met een stripboeknaam die de schutterende profs te kijken zette. Vorig jaar kwam de ommekeer. In de halve eindstrijd was de ijskoude Kuip het eindstation. Zondag keren we terug in Rotterdam. Bijna acht jaar na Schokker-gate maken we ons dit keer op voor een heuse bekerfinale. 

De kortste weg naar Europees voetbal duurt nog precies negentig minuten, afgezien van blessuretijd en een eventuele verlenging. Natuurlijk is Ajax huizenhoog favoriet, maar in aanloop naar de finale mogen we onze stoutste dromen dromen. Stel je toch eens voor dat zondag in De Kuip gebeurt wat eigenlijk niemand voor mogelijk houdt. Reken maar dat er dan een kleine attentie naar het verre Friesland zal gaan. Zoiets als de Tilburgse variant op Berenburg. Als dank voor het Schokker-effect dat ieder schokeffect overtreft.