Zelden hield onze club de gemoederen zo bezig als vorige week. Statements, commentaren, analyses, columns en interviews met betrokkenen. Willem II was 'trending'. Ik hoef je niet te vertellen waarom. Ik had me eigenlijk voorgenomen om ook eens een stevig statement af te geven, maar ik heb daar maar van afgezien. Er was immers al teveel ruis op de lijn.



Een stuk dat ik afgelopen zaterdag schreef, verdween in de prullenbak na het aanschouwen van de memorabele pot tegen PSV. Lang geleden dat ik met zo’n euforisch gevoel het Koning Willem II-stadion verliet. De Tricolores trakteerden de gedoodverfde kampioen op een pak slaag dat zijn weerga niet kent. Hoe onvoorspelbaar kan voetbal zijn? Waar menigeen vooraf getekend had voor een kleine nederlaag, poetsten de stoere kerels gewoon nog even het doelsaldo op. Met stijgende verbazing en ongeloof aanschouwden we met zijn allen een waar Tilburgs voetbalfeest. We stonden op voor onze club en zongen uit volle borst het clublied. 



Het werd zo’n overwinning waar je als Willem II-supporter nog dagen van kunt genieten. Met plezier lees je alles wat er over deze toch wel historische wedstrijd wordt geschreven en je slaat geen voetbaltalkshow over. Toch komt zo halverwege de nieuwe week het moment dat je weer terugkeert op aarde en inziet dat ook een afstraffing van PSV slechts drie punten oplevert. Niet meer en niet minder.



Hoewel we afstand hebben genomen van die zo dreigende degradatiestreep is de koers nog lang niet gelopen. De AwayDay in de Grolsch Veste vraagt om een nieuw gezamenlijk statement van spelers, staf en supporters. Pas dan kan de blik met vertrouwen op de toekomst. Denk aan je roem en glorie en vooral aan die vriendschapsband.



Bierland