Willem II, opgericht op 12 augustus 1896, is één van de oudste voetbalclubs in Nederland. De geschiedenis van de Tricolores vertelt veel verhalen. Clubhistoricus Harrie Verhoeven onttrekt met regelmaat oude verhalen aan de vergetelheid en verrast de lezer met interessante en leuke feitjes uit het verleden.

Op 9 juni 1963 verloor Willem II thuis met 2-4 van Volendam. Degradatie naar de eerste divisie was hiermee een feit. Onverstoorbare optimisten zeiden: ‘Werd niet in 1958 degradatie in één seizoen gevolgd door een kampioenschap en promotie?’ Maar de feiten logen er in 1963 niet om. Willem II had flinke schulden en kon noch rekenen op subsidie van de gemeente noch op steun van de industrie. De club raakte na zeven jaar trainer Müller kwijt en had nog geen vervanger kunnen vinden. En met deze selectie zou Willem II op korte termijn het verloren terrein niet kunnen herwinnen. Kortom de club verkeerde in nood en de toekomst was uitzichtloos. Het enige wat de donkere wolken boven Willem II kon verdrijven was een succes in de nieuwe omgeving: de eerste divisie. Succes zou er echter al eerder komen en wel via het KNVB-bekertoernooi. In het toernooi van het seizoen 1962-1963 stroomden de eredivisieclubs pas in mei 1963 in de derde ronde in. Via overwinningen op RCH (8 mei 5-0) en Ajax (16 mei 1-0) plaatste Willem II zich voor de kwartfinale. In Maastricht werd het op 29 mei tegen MVV een slopend duel. Na negentig minuten plus nog eens vier keer zeven-en-een-halve minuut verlengen (zoals het reglement toentertijd voorschreef) stond nog steeds de 0-0 op het scorebord. Strafschoppen moesten de beslissing brengen. Willem II-doelman Chris Feijt die met voortreffelijk keeperswerk zijn ploeg op de been had gehouden, zou MVV tenslotte helemaal de das omdoen. Hij schoot de beslissende strafschop binnen. In de halve finale wonnen de Tricolores op 19 juni met 1-2 bij Alkmaar, zodat het inmiddels gedegradeerde Willem II vier dagen later zowaar in de finale stond tegen ADO. De Hagenaars golden als favoriet. Zij speelden ook nog eens in het eigen stadion, terwijl bij Willem II om uiteenlopende redenen de vaste krachten Feijt, Koopal, Timmermans, Walhout en De Wit niet van de partij waren. Hun vervangers kweten zich echter uitstekend van hun taak. Via doelpunten van Louer, Aarts en Senders en mede dankzij uitstekend keeperswerk van Mathieu won Willem II met 0-3. Voor de tweede keer in de clubhistorie veroverden de Tricolores de KNVB-beker. Een verrassende apotheose van een seizoen dat met name in de maanden mei en juni veel energie kostte met negen competitie- en vijf bekerwedstrijden! En een heel merkwaardige omstandigheid dat Willem II de degradatie combineerde met het winnen van de KNVB-beker. In eigen land moest de club een toontje lager zingen, maar in de Europa Cup voor bekerwinnaars gingen de Tricolores de strijd aanbinden tegen niemand minder dan Manchester United!