Willem II, opgericht op 12 augustus 1896, is één van de oudste voetbalclubs in Nederland. De geschiedenis van de Tricolores vertelt veel verhalen. Clubhistoricus Harrie Verhoeven onttrekt met regelmaat oude verhalen aan de vergetelheid en verrast de lezer met interessante en leuke feitjes uit het verleden.

Op 5 oktober 1896 bepaalt het bestuur van Footballclub “Tilburgia” dat het officiële clubtenue bestaat uit: blauw-gele pet (in de kleuren van de stad Tilburg), wintertrui met blauw-gele strepen, en blauwe, korte broek met gele bies. Bijna niemand van de leden houdt zich echter aan dit reglement. Op 20 november 1898 speelt Willem II (zoals de club sinds 14 januari 1898 heet) in oranje truien. In het seizoen 1900-1901 treedt Willem II uit de N.V.B. en gaat spelen in de Eerste klasse van de Brabantsche Bond (B.V.B.). Het tenue wordt dan ingewisseld tegen witte blouses met oranje sjerpen en later rood-wit-blauwe sjerpen. Willem II lijkt in die jaren wel een kameleon. In 1903 speelt men in een rood-zwart geblokte trui (vijf rode blokken voor en achter).

In het seizoen 1903-1904 maken de rood-zwarte truien plaats voor een rood-wit-blauw gestreept hemd en blauwe broek met rode band. De club dankt dit shirt aan de Tilburgse fabrikantenfamilie Van den Bergh (van de AaBee Wollenstoffen- en Wollendekenfabrieken). Enkele leden van deze familie zitten rond de eeuwwisseling op de Weefschool (de latere Hogere Textielschool) in Enschede. Aldaar speelt voetbalclub “Prinses Wilhelmina” in rood-wit-blauwe shirts en de familieleden brengen deze shirts mee naar Tilburg.

Later zijn de broeken wit, daarna zwart. Het tweede elftal brengt de witte broeken weer in de mode, wat later in de algemene vergadering van 6 juli 1927 op voorstel van Alphons van der Ven voor alle elftallen wordt vastgesteld. De broeken blijven definitief wit en het shirt blijft rood-wit-blauw gestreept. Ook wordt tijdens deze vergadering de kleur van de kousen officieel vastgelegd: grijs met een rood-wit-blauwe band. Uit foto’s blijkt echter dat de witte broek pas vanaf 1929 gemeengoed is binnen de club. In de jaren veertig en vijftig wordt het traditionele tricolore-hemd regelmatig vervangen door een helrood, oranje of blauw exemplaar. Opmerkelijk en tegelijk ook raadselachtig is het feit dat Willem II gedurende de gehele oorlogsperiode als enige club in de nationale (en club-)kleuren en onder een koninklijke naam mag voetballen. Vanwege het rood-wit-blauwe shirt worden de Tricolores ook bij uitwedstrijden door het publiek hartelijk begroet.



Op 6 maart 1960 treedt Willem II thuis tegen Feyenoord zelfs aan in een compleet nieuw kostuum. Een wit shirt met een rood-wit-blauwe badge op de borstzak en een rode broek. De vreugde over de nieuwe kledij is echter van korte duur. Scheidsrechter Leo Horn vindt dat het Tilburgse rood en wit storend werkt op het Rotterdamse rood en wit. Bij de toss geeft hij aan aanvoerder Jan Brooijmans de opdracht van tenue te wisselen. De Willem II’ers komen terug in een blauw shirt en witte broek. Het nieuwe, witte shirt wordt overigens later nog dikwijls gedragen. In 1972 heet de club officieel SC Tilburg. Een nieuw shirt moet de hervorming van SC Tilburg accentueren. Het is wit met aan de linkerkant een verticale rood-wit-blauwe band. In november 1972 geeft de KNVB Willem II zijn oude naam weer terug. Het oude, vertrouwde tricolore-shirt wordt weer uit de kast gehaald. In de jaren zeventig blijft het shirt wel rood-wit-blauw, maar de banen hebben een andere volgorde van kleur. En ook in deze periode treden de Tricolores nog regelmatig in een wit, rood of blauw shirt aan.



Pas na de promotie naar de Eredivisie in 1979 keert het aloude tricolore-shirt weer terug. Maar de afwisseling met andere kleuren blijft. En als Willem II in september 1982 in Tempofoon BV zijn eerste hoofdsponsor heeft gevonden, presenteert de ploeg zich op 3 oktober thuis tegen Feyenoord in een gifgroen shirt met de merknaam Sansui als opdruk. Dat is voor menig supporter wel even schrikken. Gelukkig wordt het groene tricot al snel ingeruild voor het rood-wit-blauwe. Ook tijdens het sponsorschap van VZS en DVA wisselt het shirt nogal eens van kleur. Intussen is vroegere sponsor VZS opgegaan in de CZ Groep die per 1 februari 1992 hoofdsponsor wordt. De naam CZ Groep zien we niet alleen op het tricolore-shirt, maar ook op een blauw, oranje en wit. In de jaren negentig gaan alle clubs gebruik maken van een “officieel” uitshirt. Een shirt waarvan de kleur aan het begin van de competitie wordt vastgelegd. De kleur heeft vaak te maken met de huiskleur van de hoofdsponsor. En aangezien paars-aqua groen de huiskleur is van NV Interpolis, Willem II’s hoofdsponsor per 1 juli 1998, zien we de Tricolores vaak in deze niet-alledaagse kleurencombinatie opdraven. Met het oog op de deelname aan de Champions League grijpt Willem II in het seizoen 1999-2000 terug op het shirt waarmee de club in de jaren vijftig twee keer landskampioen werd. Een shirt met brede banen: nog maar negen in plaats van de dertien van het vorig seizoen. Bovendien wordt de donkere rand van het logo vervangen door een goudkleurige. Het uittenue wordt eind jaren negentig een mode-item. Elk seizoen een ander design en een andere kleur.Willem II en de opeenvolgende sponsoren Destil, Pondres, Euphony, John Beerens.com en Tricorp vormen daarop geen uitzondering. Gelukkig echter staat Willem II in het voetballand nog altijd bekend om zijn traditionele tricot. En hopelijk houden de “stoere kerels” zoveel mogelijk de drie deugden in ere die zijn gesymboliseerd in de kleuren van het prachtige clubshirt. Het rood van de liefde voor de club, het wit van de sportiviteit en het blauw van de clubtrouw.