In de ban van het Coronavirus gaan de gedachten regelmatig terug gaan naar 1951, toen Tilburg in isolatietoestand ging vanwege een dodelijk pokkenvirus. Die epidemie leidde destijds tot uitstel van de thuiswedstrijd tegen Heerenveen, dat als eerste duel stond gepland in de kampioenscompetitie van het seizoen 1950-1951. Heerenveen-thuis en besmettingsgevaar: een combinatie die 69 jaar later weer de kop opsteekt! 

Willem II was al kampioen van de Eerste Klasse D toen zich op Koninginnedag 30 april 1951 in Tilburg het eerste geval van de pokkenepidemie voordeed. Uit angst voor verspreiding werd Tilburg van de rest van de wereld afgegrendeld. Treinen reden door bij station Tilburg, bezoekjes buiten de stadsgrens werden verboden en de Tilburgse bevolking werd massaal ingeënt. Ondertussen moest de competitie om de landstitel nog beginnen. Samen met DWS, Blauw-Wit, PSV en Heerenveen mochten de Tricolores strijden om de landstitel. Door het pokkenvirus kwam die competitie voor Willem II echter met horten en stoten op gang. De eerste wedstrijd thuis tegen Heerenveen werd tot nader order uitgesteld. En ook het daaropvolgende uitduel tegen Blauw-Wit vond geen doorgang. Er kamen zelfs berichten in de krant dat Willem II zich terug zou trekken uit het kampioenenbal. 

Groot was daarom de opluchting toen Willem II op 27 mei alsnog af mocht trappen. Thuis tegen PSV, dat er inmiddels al drie wedstrijden op had zitten, werd het 2-2. Aan die wedstrijd waren wel scherpe voorwaarden verbonden: alleen Tilburgse supporters waren welkom. Zij moesten bij binnenkomst in het stadion een zogenaamd ‘pokkenbriefje’ vertonen: het bewijs van inenting tegen het pokkenvirus. De selectie van PSV werd gesommeerd in Tilburg rechtstreeks vanuit de bus het veld te betreden en onmiddellijk na de wedstrijd weer in te stappen voor de terugreis. De uitwedstrijden van Willem II moesten gespeeld worden zonder Tilburgse supporters. Bovendien stond in het noodreglement dat het Willem II-gezelschap zich bij uitduels moest verplaatsen in een bus met maximaal dertig personen. 

Onder die omstandigheden was het kampioenschap voor Willem II natuurlijk een oneerlijke strijd. Desondanks eindigden de Tricolores met negen punten op een niet-onverdienstelijke derde plek, achter DWS en landskampioen PSV. Op 7 juli 1951, toen de Eindhovenaren al kampioen waren geworden, moest de wedstrijd tegen sc Heerenveen nog worden ingehaald. Inmiddels bevrijd van het pokkenvirus wierpen de Tilburgers de schroom van zich af. Heerenveen, dat zonder Abe Lenstra naar Tilburg was gekomen, werd zoek gespeeld door latere legendes zoals Sjel de Bruyckere, Piet de Jong, Toon Becx en Jo Mommers. De 7-2 waarmee de Friezen terug naar Friesland werden gestuurd zou de grootste zege in een kampioenscompetitie uit de clubhistorie blijken te zijn. Een voorbode op het landskampioenschap dat een seizoen later alsnog zou volgen.