Als katholiek opgevoede jongen heb ik aardig wat namen van heiligen langs horen komen. Maar van de heilige Gemma had ik nog nooit gehoord. Totdat ik in het Willem II-clubarchief een interessante brief aantrof. Daarover straks meer.
Eerst de vraag: wie was deze heilige? Wikipedia bracht uitkomst. Gemma Galgani (12-3-1878) was de dochter van een Italiaanse apotheker. Zij leed veel pijn vanwege gezondheidsproblemen. Ze kreeg tuberculose en hersenvliesontsteking en raakte haar gehoor kwijt. Ze stond zichzelf niets toe. Ze at nauwelijks, sliep weinig en dan ook nog op de kale grond. Bovendien verwondde ze soms zichzelf.
Op een dag had zij een visioen waarin de heilige Gabriël van de Moeder van Smarten tot haar sprak. In dit visioen genas hij haar van de tuberculose. Gemma beleefde vervolgens bovennatuurlijke ervaringen. Vanaf 1899 had zij stigmata (bloedende wonden) die op één moment in de week zichtbaar waren en die ze elke week terug kreeg. In 1900 kwamen daar ook de hoofdwonden van Jezus bij. Ze stierf op 11 april 1903, slechts 25 jaar oud. In 1940 werd zij heilig verklaard.
Daarna kwam haar verering ook in Nederland snel op gang. Ze werd speciaal vereerd door de kloostercongregatie (nonnen) van de Passionisten. De Gemmakapel in Sittard werd een bedevaartsoord. De geboren Sittardenaar cabaretier Toon Hermans, wiens uitvaart werd verzorgd in de Gemmakapel, was een fervent vereerder. Aldus Wikipedia. Met name de slotzin van het Wikipedia-overzicht zette mij aan het denken. Toon Hermans was namelijk goed bevriend met Gerrit Villevoye, de secretaris van Willem II. Regelmatig zat Toon dan ook in Tilburg op de tribune. Hij droeg Willem II een warm hart toe.
In het seizoen 1957-1958 probeerde Willem II na degradatie in één jaar weer terug te keren in de Eredivisie. Het werd een nek aan nek race met DFC. Ik stel me zo voor dat Toon als vereerder van de heilige Gemma aan zijn vriend Gerrit voorstelde om Willem II voor hulp van boven een beroep te laten doen op de nonnen in Sittard. Uit de hierboven gememoreerde brief blijkt dat dit – gepaard met een offertje - gebeurde en met succes. Willem II eindigde gelijk met DFC op de eerste plaats. Maar een beslissingswedstrijd op zaterdagavond 7 juni 1958 in Den Bosch moest nog uitmaken wie van de twee kampioen werd en zou promoveren. Wederom werd de hulp van de heilige Gemma ingeroepen en opnieuw werden de gebeden van de nonnen verhoord. Willem II won met 3-1 en keerde weer terug in de Eredivisie. De niet met naam genoemde vertegenwoordiger van Willem II ontving vanuit het Heilige Gemmaklooster in Sittard de volgende brief:
Geachte Heer,
Weer hebt u ons dan zo’n bedrag doen toekomen, wat u dan nog een “klein offertje” noemt. Dank, oprechte en welgemeende dank! U maakt het toch wel te erg: voor de tweede maal zo’n gift te sturen. Gelukkig weten we dat de H. Gemma het voor ons bij u goedmaakt met haar zo machtige voorspraak. ’t Deed ons natuurlijk veel genoegen te vernemen dag het gebed verhoord is. We danken de H. Gemma voor haar hulp en bijstand. Vol vertrouwen hebben we dan ook weer haar hulp ingeroepen voor de zaterdagavond. We hopen dat de overwinning in de wedstrijd is behaald. Voor de kaars is ook gezorgd. Nogmaals onze hartelijke dank! Met religieuze hoogachting, namens de Eerwaarde Moeder. In Jezus gekruisigd, Zr. M.Dolorosa.
Gezien de datum van de brief (11 juni 1958) wisten de nonnen op het moment van schrijven nog niet dat zij voorbeeldig werk hadden geleverd!
Bericht delen